„W konkursach biorę udział baaaardzo rzadko ze względu na miażdżącą przewagę konkurencji. Dobrze, wróć, jeszcze raz: w konkursach biorę udział baaaardzo rzadko, ale kiedy już biorę to musi to być najgorsza i najbrzydsza praca jaka dotychczas wyszła spod moich rąk, haha! ok, bądźmy poważni, przecież to konkurs.”
Powracam po dłuższej przerwie wraz z końcem wakacji. Przyznaję się, że było leniwie i beztrosko, ale od tego przecież jest lato i każdy z nas ma taki moment w roku kiedy musi odciąć się od wszystkich i od wszystkiego.
Kiedyś przeczytałam, że jednym z najlepszych sposobów, aby przełamać brak kreatywności jest improwizacja. Kiedy robimy coś podążając za danym wzorem, czyimś projektem lub pomysłem, nieważne jak bardzo się staramy, nasza praca nie będzie inspirująca czy natchniona, nie będziemy tego widzieć ani czuć.
Prawda jest taka, że kobiety kochają biżuterię, czy to bransoletki, pierścionki, kolczyki czy naszyjniki, wszystkie razem czy też każdy z osobna, potrafią dodać każdej z nas blasku, ożywić i zmienić stylizację.
Pewnie zdążyliście się już zorientować, że lubię przetwarzać i zanim coś wyrzucę zastanowię się 3 razy czy aby na pewno mi się to nie przyda. Tak, tak powtarzam się, wiem, ale recykling jest przecież zawsze na czasie. W przypadku tego konkretnego naszyjnika ośmieliłabym się wręcz powiedzieć o upcyklingu. Ale zacznijmy od początku.
Inspiracja to ważny temat dla każdego rękodzielnika, bo jak tworzyć bez żadnego pomysłu? Z mojego krótkiego rękodzielniczego doświadczenia przekonałam się, że czasami trudno o inspirację, ale jedno wiem na pewno, natura to kopalnia inspiracji, szczególnie w okresie wiosennym kiedy wszystko budzi się do życia. Natchnieniem do zrobienia dzisiejszego naszyjnika była właśnie przyroda a dokładniej, jeden szczególny i zarazem piękny owad – ważka.
Gdyby kilka lat temu ktoś mi powiedział, że będę robiła naszyjnik z rajstop, zaśmiałabym mu się w twarz, a dzisiaj? A dzisiaj zrobiłam naszyjnik z rajstop czyli zapraszam na recykling w pełnym wydaniu 🙂
Wszystko zaczęło się od turkusowego kaboszona. Nigdy nie robiłam nic ściegiem pejotowym i uznałam, że obszycie nim kaboszona będzie idealnym początkiem. Niewielka zawieszka w postaci kaboszona obszytego koralikami – projekt miał być prosty i szybki, miał być… a czy był? przekonajcie się sami 🙂
Jestem typem człowieka, który wyrzuca niepotrzebne lub stare rzeczy z rozwagą, bo przecież nigdy nie wiadomo co i kiedy może się jeszcze przydać. Ale spokojnie mój dom jeszcze nie przerodził się w ogromne śmieciowisko, więc nałogowym zbieraczem jak na razie nie jestem, może jedynie przydomowym chomikiem;) Często jest mi po prostu szkoda pozbywać się niektórych rzeczy od tak, przecież zawsze można im dać drugie życie, prawda?
Nie, nie chodzi mi wcale o poniedziałek, ani nawet o ten dzień kiedy nic się człowiekowi nie chce, bo pogoda nie sprzyja. Chodzi o dzień kiedy masz już zaplanowane, że zaczniesz nowy projekt, w głowie odbywa się selekcja odpowiednich odcieni i kolorów, ekscytacja narasta, a ty już nie możesz doczekać się momentu gdy znajdziesz chwilę, aby rzucić się w wir tworzenia.